Σεβαστέ πατέρα Ιωάννη,
κάθε φορά που υπάρχει ένας αποχαιρετισμός ενός αγαπητού προσώπου είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς με λόγια τα συναισθήματα που τον διακατέχουν.
Το έργο σας είναι ανεκτίμητο στα 44 χρόνια θητείας σας αλλά και ορατό.
Αφήνεται πίσω σας ένα λαμπρό κέντρο του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας και εμείς και οι επερχόμενες γενεές που θα το απολαμβάνουν, θα σας θυμόμαστε με πολλή ευγνωμοσύνη για τους πολλούς σας κόπους αλλά και για την αντοχή και ανοχή που δείξατε με πατρική στοργή σε όσους θέλησαν να εμποδίσουν αυτό σας το έργο.
Είμαστε σίγουροι όμως ότι όταν ολοκληρώθηκε αυτό το ανεκτίμητο οικοδόμημα ότι και αυτοί που αντιστάθηκαν χάρηκαν τελικά και εκτίμησαν ανάλογα την όλη σας θυσία.
Δεν θα είμασταν σήμερα εδώ και δεν θα αισθανόμασταν ότι πατάμε ένα κομμάτι πάτριο έδαφος και μάλιστα μέσα σε μία χώρα, όπως η φιλόξενη Γερμανία, διότι πώς αλλιώς μπορούμε να ονομάσουμε αυτό το μέρος, όπου συναντιόνται οι ομογενείς μας κάτω από την προστασία της Πίστης μας, βιώνοντας αυτήν αλλά και την Πατρίδα μας.
Διαινίζεται η ελληνική παρουσία στον τόπο αυτό διότι είναι ανοικτός αυτός ο χώρος, χάριν της δικής σας μεγαλοκαρδίας και σε όλους τους άλλους λαούς που ζουν μαζί μας, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο την μεγάλη αξία του ανθρώπου, πού έχει σαν εικόνα Θεού, ανεξαρτήτου προελεύσεως.
Η πνευματική σας στήριξη και τα θερμά σας λόγια σε δύσκολες στιγμές έδωσαν θάρρος και ενίσχυσαν την πίστη των συνανθρώπων μας και παρότι αφήνεται πίσω σας αντάξιο διάδοχο, χωρίς να μας παρεξηγήσει ο κατά πολύ σεβαστός πατέρας Θεοφάνης, θα μας λήψεται ιδιαίτερα.
Είμαστε λυπημένοι εμείς που σας χάνουμε αλλά χαιρόμαστε με αυτούς που θα σας έχουν κοντά τους.
Ο Θεός και η Παναγία μας να σας δίνει μακροζωία αλλά και υγεία όπου και να βρίσκεστε και να μην μας ξεχνάτε…αλλά συχνά να μας επισκέπτεστε και έτσι να μας χαρποποιείτε όπως και μέχρι τώρα.
Με εκτίμηση και αγάπη